کنارآمدن با وقایع دلخراش بدون الکل و دارو

جهان در حالتی از بی‌سامانی و آشوب است؛ تیراندازی‌های گروهی، عملیات تروریستی، بی‌عدالتی‌های اجتماعی، یا بلایای طبیعی. آنهایی که اعتیاد دارند دلایل زیادی برای افزایش مصرف مواد پیدا کرده و آنهایی هم که هنوز موردی ندارند، ممکن است مصرف مواد را شروع کنند. یک نفر چطور می‌تواند بدون روی آوردن به الکل و مواد با حوادث تلخ و وحشتناک کناربیاید؟ در اینجا پنج راهکار برای‌تان داریم که می‌توانید برای کمک به خودتان در جهت انتخاب‌های بهتر درپیش گیرید:
به خودتان زمان بدهید.

چه مستقیما تحت تاثیر یک رویداد تلخ باشید و چه غیرمستقیم، طبیعی است که احساس اضطراب، وحشت، و ناامنی درمورد آینده کنید. برای پذیرفتن چیزی که روی داده زمان لازم است، هفته‌ها و شاید ماه‌ها، یاد بگیرید که با آن زندگی کنید و وارد پروسه التیام و سازگاری شوید. اگر احساسات و هیجانات‌تان بعد از طی یک دوره بهبود پیدا نکرد،یک درمانگر حرفه‌ای می‌تواند با ارائه رهنمودها به شما کمک کند.
به برنامه عادی‌تان برگردید.

بعد از تجربه یک تراژدی، بهترین کار این است که به محض این‌که توانش را پیدا کردید به برنامه عادی روزمره‌تان برگردید. حتی اگر گرسنه نیستید، سعی کنید غذاهای همیشگی را طبق روال عادی بخورید و رژیم غذایی متعادل داشته باشید. مثل قبل به رختخواب رفته و برخیزید. روزهای‌تان را برنامه‌ریز کنید و سعی کنید فعال بمانید تا ذهن‌تان روی چیزهای مثبت متمرکز بماند. از الکل و دارو دوری کنید چون اعتیاد فقط همه‌چیز را بدتر می‌کند. درعوض، ورزش روزانه را دربرنامه بگنجانید، یوگا یا مدیتیشن راه‌های خوبی هستند.
درموردش حرف بزنید.

به بعدها موکول نکنید و هرچه زودتر به خودتان اجازه دهید در مورد این واقعه ناخوشایند با دیگران گفتگو کنید. حرف زدن درباره احساسی که دارید شاید سخت باشد اما به آرامش شما کمک می‌کند. جوری که احساس راحتی می‌کنید عمل کنید اما آنقدر منتظر نمانید تا این احساسات دردرون‌تان ریشه بدوانند. ابراز احساسات با یادداشت کردن و سایر راه‌های مبتکرانه هم می‌تواند مفید باشد. اگر احساس می‌کنید خانواده یا دوستان‌تان نمی‌توانند حامی خوبی برای‌تان باشند و پشتیبانی‌تان کنند، از یک متخصص کمک بخواهید.
صبور باشید.

افراد واکنش‌های متفاوتی نسبت به فجایع و حوادث دلخراش دارند. راه”درست” یا “غلطی” برای فکر کردن یا احساس کردن و یا واکنش نشان دادن وجود ندارد. نسبت به عکس‌العمل‌ها و احساسات خودتان صبور باشید، همین‌طور نسبت به واکنش‌ها و احساسات دیگران. مرتکب این اشتباه نشوید و این تراژدی را بهانه‌ای برای نوشیدن الکل و مست و بیخیال شدن نکنید؛ این فقط یک بهانه است! شما لایق این هستید که زندگی‌تان را به حالت عادی برگردانید، در تله یک ترس و تنفر پاینده نیفتید.